رفتن به بالا

ارتباط با ما

ارسال دیدگاه

۳ دیدگاه برای “ارتباط با ما”

  • علی ساجدی says:
    : ۲۳ بهمن ۱۳۹۵ در ۹:۵۸ ق٫ظ
    پاسخ

    تیم فوتبال شهرداری اردبیل و بحث حرفه ای
    دنیا مفهوم و تحلیل درستی از حرفه و فوتبال حرفه‌ای داده است ولی ما حاضر نیستیم این مفهوم را قبول کنیم و دوست داریم ارگانی با بخشی و یا شخصی باشد و پول بدهد و عده‌ای منتفع شوند ولی هرگز نمی خواهیم حرفه‌ای عمل کنیم و آنرا حرفه و شغل خود بدانیم. باشگاه فوتبالی مثل بارسلونا توسط هوادارانش اداره می شود ولی اگر روزی بگویند برای اینکه به باشگاه فوتبال شهرداری اردبیل کمک شود هر هواداری از سرمربی گرفته تا بازیکنان و تماشاگران و ژورنالیست ها در جهت حمایت از این باشگاه باید هزینه ای متقبل شوند، چه کسانی را در این صحنه خواهیم دید؟ ولی قلم فرسایان و دایه مهربان تر از مادر برای این باشگاه زیاد داریم! اگر برای تداوم این باشگاه بگویند که تمامی بازیکنان و مربیان و کادر تیم برای یک سال رایگان فعالیت خواهند داشت و احتمال دارد این روند ادامه پیدا کند بعد یک سال چه کسانی ماندگار خواهند بود؟ گذشته از اینکه توسط بعضی افراد٬ فوتبال حرفه‌ای زیر سوال خواهد رفت ثمری خواهد داشت.با چنا شرایطی آیا بازیکنان سفارشی و … خواهیم داشت؟ آیا کادر فنی فعلی ماندگار خواهند بود؟ اگر بگویند هر کدام از مسولان بر فرض حوزه ورزش و یا فراتر از آن مسولان دیگر حوزه ها یک درصد از حقوق خود را به این باشگاه بدهند بازخور و حرف ها چه خواهد بود؟ اگر بگویند صدا و سیما و تمامی نشریات یک درصد از دریافتی آگهی های خودشان را به این باشگاه بدهند چه حرف هایی خواهیم شنید؟ و اگر بگویند برای تماشای فوتبال این باشگاه به هواداران، بلیط ده هزار تومانی ارائه می شود چند نفر را در استادیوم خواهیم دید؟ و اگر های دیگر. مگر نه این است که با این کارمان در طولانی مدت بهره برداری لازم را خواهیم داشت مگر نه این است که‌ اگر باشگاه شهرداری در لیگ برتر حضور پیدا کند در آن صورت بازیکنان و کادر فنی می توانند بیان کنند که‌ در یک باشگاه مطرح بازیکن و کادر فنی هستند و عرق ملی و بومی هواداران نیز ارضاء خواهد شد ولی چرا اکثریت باور ندارند و اگر باور دارند چرا انجام نمی دهند؟ آیا دلیل آنرا نمی توان معیوب بودن این سیستم دانست؟ آیا باور بر این است که‌ در صورت حمایت های فرضی مطرح شده بالا، کاشتن بذر فوتبال حرفه ای در شوره زار است؟ و آیا به نظر نمی رسد برای حرفه‌ای شدن هنوز فاصله‌ای زیادی داریم؟ اما در این میان هستند افرادی که فرهنگ و اندیشه و کردار حرفه‌ای شدن فوتبال را دارند ولی این افراد انگشت شمار هستند و حتی حاضرند زندگی خود را در این راه قرار دهند جا دارد در مجال یاد کنیم از مقصود بایرامی، هوشنگ چمن آرا که صادقانه در یاد و افکار مان ماندگار شدند . ولی اگر به عده ای نیز بگویند برای پیشرفت این باشگاه مدتی از سمت خود استعفا داده و به عنوان ذخیره روی نیمکت ذخیره بشنید چه غوغایی که‌ بر پا نمی کنند؟ چه جوسازی که در همان مدت کوتاه انجام نخواهند داد؟!!! با توجه به اینکه اسپانسر تیم ضعیف و فاقد توان مالی است ولی ما چه کردیم ثروتمندان ما چه کردند؟ حیدری ۱۵۰ میلیون برای هیچ داد ولی ما برای همین عرق ملی و بومی خود چه کردیم ؟ مگر نه این است که‌ بهترین تیم دنیا را برای خود می دانیم و خود را طرفدار بارسلونا و … می دانیم و در محفل خود بدون کوچکترین هزینه صحبت از آن تیم می کنیم تیمی که طرفدارانش آنرا به آن مرحله رسانده است و حتی فرزندان ما دوست دارند مثل آنها رفتار کنند و حتی تا نیمه های شب پای تماشای بازی آنها می نشینند و این نشانه هزینه کرد درست و خوب تمامی کادر آنها و هواداران آن تیم هاست که بر همین اساس در فرهنگ و اندیشه ما و فرزندانمان رخنه کرده است و آیا از خود سوال کردیم که آیا هواداران تیم‌ بارسلونا و … هم تا پاسی از شب نظاره‌گر بازی تیم های ما در لیگ دسته دو و یا فراتر از آن در لیگ برتر ما هستند؟ ! فرهنگ و اشاعه فرهنگ آنها بهتر از ماست آری ما هنوز حرفه‌ای نیستیم و راه حرفه‌ای شدن را نه ما و نه مسولان ما به خوبی نمی دانند وقتی اهل فن و متخصص نباشیم حکایت ما و فوتبال ما و شاید فراتر از آن ورزش حرفه‌ای ما، می شود دوستی خاله خرسه که می خواهد کاری کند ولی با کار خود همه چیز را خراب می‌کند.

  • حامد موذن says:
    : ۲۹ بهمن ۱۳۹۵ در ۸:۴۹ ب٫ظ
    پاسخ

    بسمه تعالی
    هاچان قیامت دوشر
    این شعار مردی بود که خانه با صفایش امروز محل گذر عابران است.
    مردی از جنس بلور، شفاف و بی ریا، با صفا و بی تعارف.
    مردی از جنس طلا، قیمتی و بی بدیل، دردانه و بی نظیر.
    آخرین نسل از مردانه مرد، معشوق قهرمانان میادین نبرد.
    مردی از جنس حریر، حساس و لطیف، مهربان و شریف.
    او نه تنها نگهبان زیرساختها، بلکه پاسبان حریم ها و حرمت ها بود.
    پدری مهربان برای جامعه ورزش و مشوقی عاشق برای قهرمانان بود.
    مانند یک ناظم دقیق نگران نظم و انظباط بود و همه چیز را زیر نظر داشت و در صورت مشاهده هر گونه خطایی نه تنها به ورزشکاران ومربیان بلکه بی تعارف به قهرمان و مسئولین هم تذکر می داد.
    در وقت مسابقات با بوق و شیپورش و با شعار (هاچان قیامت دوشر) برای تشویق قهرمانان قیامتی به پا می کرد.
    او نگهبان ورزش بود . او ناظم ورزش بود . او مشوق ورزش بود. او حافظ حریم ورزش بود . او عاشق ورزش بود. او حقیقتاُ خادم ورزش بود.
    اژدر عمو…. امروز با قلبی شکسته و دلی اندوهگین و چشمانی اشکبار نه تنها پیکر بیجان تو را ، بلکه خاطرات زیبای خود از ورزش را به خاک خواهیم سپرد.
    استادیوم بی تو صفایی ندارد. قهرمانان بعد از تو در میادین ورزشی یار و یاوری نخواهند داشت و قیامتی نخواهیم دید.
    جمعه ها و روز های تعطیل تمرین نمی کنیم، زیرا تو نیستی که با کلی منت کشی و آه و ناله ی دوست داشتنی کلید سالن را تحویلمان بدهی .
    اژدر عمو بی تو دیگر قیامتی در ورزش اردبیل نخواهیم دید ، زیرا که قیامت ورزش تو بودی
    حامد موذن

  • شهزاد موفق says:
    : ۲۲ خرداد ۱۳۹۶ در ۸:۵۷ ب٫ظ
    پاسخ

    سلام
    شما چرا عکس تیم همیاران پاک نمیزارین
    وراجع به سرپرست ومربی فهیم وفوتسالی تیم نظر نمیدین
    احتمال میدیم که شما طرفدار تیوا ماشین هستین
    شما باید بیطرف انه قضاوت کنین